Vandaag heb ik besloten om gelukkig te zijn. Anderen zeggen dat dat niet kan, een besluit nemen over geluk. Geluk overkomt je, zo zeggen deze mensen en dat heb ik heel lang geloofd. Ik vond het ook niet zo belangrijk, dat geluk. Ik wist niet zo goed wat het was. Echt gelukkig. Was dat een gevoel, een ervaring, een moment, een levensdoel?
Anderen zeggen: als jij niet gelukkig bent dan weet ik het niet meer. Heb jij niet alles ? Een liefdevol gezin, een eigen huis, een goeie kop, een fantastisch project op een eiland? Dan schaam ik me altijd een beetje, dat ik toch niet gelukkig kan zijn.

Want er is altijd die donkere wolk. En hoe ik ook leef, die donkere wolk, dat zware beest dat op mij zit, die vaart met mij mee.

Ik ben eerlijk gezegd ook bang om voor geluk te kiezen. Je weet wie je bent, het zware beest is een last maar voelt ook vertrouwd. Maar als ik geen moeite doe zal het altijd zo blijven. En daar heb ik geen zin in. Niet meer.

Dus kies ik voor geluk. Voor het zien van de schoonheid en magie om me heen. Voor het opnieuw leren praten en opnieuw leren ervaren. En die angst om te leven, om werkelijk te leven, die angst te overwinnen. Ik wil leren hoe het is om werkelijk gelukkig te zijn.

Dat is mijn besluit.