Of zoals ik altijd zeg: een stukje extra communicatie doet niemand kwaad. Ja toch, nee dan? Kijk, natuurlijk zijn er grote verschillen. Groot, klein, helemaal niet erg. Kleur, valt over te praten, ja toch? Mooi paars is niet lelijk, zeg ik altijd maar. Daar kunnen we overheen kijken. Als we maar blijven praten, blijven com-nu-nu-cer-en. Zeg ik dat nu goed, nondeju? Awel je snapt me, een stukje verbale openheid naar elkaar toe doet wonderen. En nee, ik hoef het niet te weten elke keer als je een nietmachine oppakt, of je wel of geen banaan neemt in de bedrijfskantine. Maar wel of je je goed voelt, hoe je de bandbreedte in je functie ervaart, of je het team aanvoelt en mee kan sparren. Of we ge-zam-en-lijk op kunnen trekken in het behalen van de targets. We hebben een duidelijke punt op de horizon en alleen door transparant verstrengeld met elkaar te zijn lopen we samen naar diezelfde punt. Snap je dat? Ja toch, nee dan? Dus nu weer lekker verder hobbelen, zie je bij het volgende bilateraaltje. Ga ik even lekker kakken. Hoor je dat? Precies, dat is dus teveel informatie. Maar ik ga het wel lekker doen.