Anders dan bij de coach heeft de cheerleader het niet zo op woorden. Zij denkt dat kreten beter werkt.
Het liefst in het Engels dat klinkt lekker.
“Yes”, “go!”, “do it now”.

Patriek had al vele coaches bezocht, totdat hij op een dag op een billboard de aankondiging zag dat er wedstrijden waren voor cheerleadergroepen. Hij kocht een kaartje.

Hij was verkocht. De pakjes, de batons die hoog in de lucht werden gegooid, de synchroniciteit van het geheel, de ingewikkelde figuren.

En Patriek sloot zich aan. Hij kocht iets glimmends, hij oefende dagelijks en zo veranderde zijn wereld. Hij kreeg zelfs verkering met een cheerleader uit zijn groepje.

Dat ging wel weer uit, maar toch was hij nog nooit zo gelukkig geweest.