Naakte Piet, zo werd hij in het vissersdorpje genoemd. Piet droeg het liefst geen kleren, behalve zijn sloffen waarmee hij over de kades banjerde. Piet was oersterk. Het liefst trok hij van alles uit de grond. De dorpsbewoners wisten dat en plaatsten objecten in de grond. In de nacht. Zij hadden er heimelijk plezier in om in de ateliers de meest robuuste beelden voor hem te maken. Vaak werden in het café al voorbereidingen getroffen, schetsjes gemaakt op bierviltjes. En als Piet naar bed ging, zij het licht uit zagen gaan in zijn huisje, gingen de bewoners aan de slag. De meest fantastische bouwsels werden gebouwd en de volgende ochtend door Piet uit de grond getrokken.

Toen Piet stierf besloten de dorpsbewoners door te gaan met het maken van beelden, als eerbetoon aan Naakte Piet. Zo werd het vissersdorpje een kunstenaarsdorp. Fameus om zijn beelden in de haven. Een standbeeld van naakte Piet terwijl hij een beeld uit de grond trekt herinnert ons aan de rijke geschiedenis van het dorp, dat nu vooral bestaat uit kunstenaars.