ochtendwerk 1395
the poet

“Dat het vlees langzaam versteende
Nee dat het lichaam traag tragisch
Of dat het gruis opnam en samensmolt

Maar ook anders
Dat het zich vormde naar de tijd
Dat het ruimte nam ( voor een stukje persoonlijke ontwikkeling nondeju)”

Rick had al jaren geen gedichtenbundel meer geschreven ja wat gelegenheidsrijmen. In de kroeg zei hij dat hij zocht naar zijn eigen taal, maar achter zijn bureautje was het middelmatige metaforen festival in volle gang.

Rick leefde voornamelijk van het salaris van zijn vrouw, die het nooit erg had gevonden dat hij een dichter was. Maar nu hij iets wilde met vrouwenlichamen en versteningen twijfelde ook zij.

Laten we zeggen dat ze hem nog een kans geeft in het nieuwe jaar. Dan loopt het in ieder geval nog een beetje goed af.