Gek werd ze ervan. Was er nu geen app waarmee ze erachter kwam wat het was. Het leek een lamp maar het was geen lamp, het leek een klok maar het was geen klok. Het bungelde daar, het leek wel zonder reden.
“Vind je het mooi?”, vroeg iemand naast haar.
Mooi, mooi, daar had ze nog niet eens over nagedacht. Wat doet het hier, dat is wat ze dacht. Waarom hangt het hier?
“Ach…”, mompelde ze, afgeleid door de hoofdvraag. De Oervraag: Waarom?
Geen bordje, geen duiding, geen referentiekader. Een bekende vorm zonder de functie.
Ze bleef er naar zitten staren en niemand die haar even hielp.