Hij moet het niet te vaak doen, maar zo nu en dan is het een goede methode. Net doen of je het niet meer kan, flirten.
Met zijn vermoeide oogopslag kijkt hij het meisje aan, met een blik van: ik zou best moeite voor je willen doen, maar ik heb er de kracht niet voor.
Hij weet natuurlijk niet wat er op zo’n moment door het hoofd van het meisje gaat. Is het een combinatie van medelijden en zorgzaamheid, is het toch een gekwetste ziel van alles leuk en aardig maar ik laat het niet zomaar gebeuren dat je geen moeite voor me doet, meneer.
Maar de helft van de tijd komen ze op hem af, voelen ze zich thuis bij zijn melige joh ik weet het ook allemaal niet attitude.
Kennelijk trekt een vorm van fatalisme altijd aan. In zijn rijke carrière van veroveringen zijn dit vaak de complexe. Je moet op het juiste moment wisselen van lethargie naar euforie, van desinteresse naar focus. Die balans, die kun je alleen in de praktijk oefenen.