Lieve Allemaal,
Hier gaat het goed. Ik kijk uit over het haventje waar zo nu en dan een vissersbootje aankomt of vertrekt. Twee mannen staan al een tijdje aan de kade met elkaar te praten. Als je zoals ik alleen het uitzicht hebt, verlang je soms naar ondertitels. Waar hebben ze het over. Het lijkt erop alsof ze elkaar al jaren kennen en elkaar dagelijks zien. Waar heb je het dan nog over.
Ik heb de roman nu wel in de steigers staan, zoals je dat wat lelijk zegt. Ik probeer in ieder geval duizend woorden per dag te schrijven, soms is de kwaliteit nog wat erbarmelijk, maar in ieder geval ben ik weer aan het schrijven. Dat is een vooruitgang ten opzichte van het appartement in de grote stad. Je voelt je hier wel van alles verlaten, alsof er geen wereld is die op je wacht. Dat is een fijne maar ook verwarrende constatering. Doen jullie de groetjes aan de rest. Gr. Nathan