Hij vertelde over de landen die hij had bezocht, zij vertelde over de schilderijen die zij had gemaakt. Het was een vriendschap die met een toevallige ontmoeting was begonnen, maar nu stoelde op diepe genegenheid. Zij was de eerste die zei dat hij zich niet zo moest aanstellen, hij was de eerste die vond dat ze teveel paars gebruikte. In het uitwisselen van beleefdheden deden ze niet.
Hij kwam naar haar tentoonstellingen, zij kwam bij hem thuis, minstens een keer in de maand. Dan dronken ze een glas whiskey en luisterden ze naar Schönberg of spraken over opkomende schilders. In een wereld die doortrokken was van meningen hielden ze van feiten, opsommingen en verklaringen. En als zij vertelde over lichtinval, dan was hij stil. Net zo stil als toen hij voor de Kongou Falls stond. Een stilte die ontstaat door ontzag, passie en liefde.