We verplaatsen ons in de leefwereld van de Grifferbek.
Waarom? Gewoon omdat het kan. En het is gewoon fokking interessant die hele Grifferbek.
Wel een beetje een huilebalk, die Grifferbek. De eerste keer vraag je nog netjes wat er aan de hand is, zet je nog beleefd je empathische petje op, maar na tien keer op een dag geloof je het wel met die waterlanders.
“Maar ik ben gewoon heel sensitief…”, snottert de Grifferbek. Sensitief mijn billen, wil je roepen, maar je houdt je een beetje in. Gek word je van die Grifferbek, als hij zo is.
Maar gelukkig is er ook een andere Grifferbek. Een bijzonder humoristische Grifferbek. Grap na grap dan. Je ligt echt een stukje dubbel dan. Dan dus dat dus.
Meestal is het treurnis troef. Vaker grafbek dan grapbek, die hele Grifferbek.